فناوری ارتباطات

اتحادیه جهانی مخابرات با کامل کردن اولین مرحله تأیید استانداردسازی فناوری G.fast یک گام بزرگ دیگر را به‌سمت ارتباطات یک گیگابیت بر ثانیه روی کابل‌های مسی برداشت. هرچند پس از کابل‌های مسی و ظرفیت محدود آن‌ها در نرخ انتقال داده، فناوری فیبر نوری به‌عنوان یک جایگزین قدرتمند سربرآورد اما پیاده‌سازی زیرساخت‌های آن هزینه بسیار زیادی داشت و این مورد در کنار گسترش داده‌ها و سازوکارهای سنگینی همچون استریم کردن ویدئوی 4K، ذخیره‌سازی ابری، ارتباط‌های ویدئویی HD، و تلویزیون‌های آی‌پی باعث شده شبکه‌های بسیاری در سراسر جهان تلاش کنند تا همچنان از همان زیرساخت‌های فعلی کابل‌مسی خود بیشترین استفاده را ببرند.

یکی از راه‌کارهای جایگزین یا مکمل فیبرنوری، فناوری باندپهن جی‌.فست است که استانداردسازی آن از سال 2011 آغاز شده‌ و تاکنون نیز ادامه داشته‌است. اینک با کامل شدن نخستین مرحله استانداردسازی جی‌.فست مشخصه‌های فنی آن برای هماهنگی با استانداردهای موردنیاز آماده شده‌است. مرحله بعد دوره پیشنهاد و بازبینی است و سپس انتظار می‌رود که فناوری فوق در آوریل 2014 به‌طور کامل تأیید و آماده شود. فناوری جی‌.فست با بهره‌گرفتن از طیف‌های موج بیشتر، پهنای باند را افزایش می‌دهد و مثل این می‌ماند که برای افزایش ظرفیت عبور خودروها از یک بزرگراه، باندهای بیشتری را به‌آن اضافه کنید. جی‌.فست از فرکانس 160 مگاهرتز استفاده خواهدکرد و هرچند می‌تواند یک گیگابایت داده را در ثانیه جا‌به‌جا کند اما ایرادش این است که سرعت یادشده فقط در برد کوتاه حداکثر 100 متری به‌دست می‌آید و با افزایش فاصله این سرعت کاهش می‌یابد و از همین‌ روی جی‌.فست برای فاصله متوسط 250 متر طراحی شده‌است. در جی.‌فست تداخل سیگنال‌های ارتباطی کارایی سامانه را کاهش می‌دهد و برای چیره‌شدن بر این مشکل از فناوری vectoring یا تعیین راه استفاده می‌شود. در این فناوری وضعیت نویز کابل‌ها همواره بررسی و سپس یک سیگنال ضدنویز ایجاد می‌شود تا از بروز مشکل پیش‌گیری کند. به‌گفته شرکت هوآوی بدون استفاده از vectoring سرعت جی‌.فست از یک گیگابیت در ثانیه به 200 مگابیت در ثانیه کاهش می‌یابد. انتظار می‌رود که نخستین قطعه‌های سازگار با جی‌.فست تا سال 2015 وارد بازار شوند.